ერთი წლის წინ, ამ დროს სად ვიყავი, მაინცდამაინც არ მახსოვს – მოყოლით ვიცი. შესაბამისად, ეს დღე – 21 მაისი – ჩემთვის საკრალურია – მიუხედავად იმისა რომ მერე ბევრად ცუდად ვიყავი, იგივე აღარ მიცდია. ჰოდა, როცა გუშინ ეთერში მისვლა მთხოვეს, მინდოდა მეცადა, ემოციური მეხსიერება თუ გადამძალავდა საჯაროობისას და დიდი თავპატიჟი არ დამიდია – სოციალურ ქსელში თხრობის ხელოვნებაზე ვყვები – ჩემს მეგობარ, ნინჩო ჯიბლაძესთან ერთად. #გიორგიკეკელიძე #giorgikekelidze